گیلانه دامون

واقعیت داستان زندگانی ما چیه؟
واقعیتی که برای ما گفته میشه تا چه حد درست و قابل اعتماده؟ اونچه که درباره ی دیگران گفته میشه درسته؟ واقعا آسمون همه جا همین رنگه؟

وقتی تلوزیون خودمونو می بینیم کشورهای غربی دارن به فنا میرن! افت اقتصادی و انواع اعتصاب برای اون ها هست! تجاوز و انواع قتل با تشدید کلامی هرچه بیشتر در اخبار مربوط به کشورهای خارجی بیداد میکنه! فقر و انحرافات اجتماعی هم به همین شکل و در عوض در داخل همه چیز گل و بلبل و امیدواره!!!

همچنین فرمون طبق سیاست های آینده نگرانه می چرخه، مثلاً همین اواخر معلوم شد که جمعیت ما داره به سمت پیری میره، پس تلوزیون روی ازدواج با هزینه های پایین یا بهترین نماد کلماتی، ازدواج آسان مانور میده و ثمره ی ازدواجی شیرین، کودکانی بازیگوش و زیبا هستن. خانواده ای که توی نون شب مونده و تنها از زندگی دو چیز داره یکی ایمان به بزرگی خدای بزرگ و دیگری امید به این که یه روز خوب میاد و اما سهم کشورهای غربی از این داستان فیلم های خشن، سریال جنایی و مواردی مشابه هست ولی در سمت دیگه، کشورهای آسیایی و به طور خاص کره چند وقتی هست که از قِبَل این ماجرا، سریال هایی گمراه کننده و بسی امیدوارکننده، که کم شباهت به سیستم فعلی ما نیست، ارائه میکنن.

دوستان براتون بگم که توی ماهواره ها برعکس این داستان در قِبال ما صدق میکنه و اون سمتِ تربیونِ اونها همه چیز گل و بلبله و در اینجا همه در حال نابودی هستیم.
ما میگیم که اونها ستمکارن و انواع ظلم در کشورهای دیگه جریان داره و اونها میگن ما اینطور هستیم.

هیچ کاری به این ندارم که کدومِ این افراد دروغ میگن و بسی ریاکاره، که هردو هم باشن دور از ذهن نیست... چنان که می بینیم... من تنها یک مسئله رو باز میکنم و شما خودتون هستید و تمامیت های اعتقادی و ارزشی تون.

شخص ستمکار، کمک کننده بر ظلم و آنکه راضی به ظلم است، هر سه با هم شریک اند.

علی ابن عِمران

این یک حدیث چهار سویه با یک پایان هست.
مسئله: ما توی کدوم قسمت از این حدیث هستیم؟... ما چقدر مسئولیم؟